DE IDEOLOGIE VAN DE SUSTAINABLE DEVELOPMENT GOALS (SDG’S)
VAN DEMOCRATIE NAAR MONDIAAL COMMUNISME?
NOVEMBER 2022
Inhoud
1. Inleiding
2. Wat zijn de Global Goals?
2.1. Subdoelen
2.2. Logo’s en brands
2.3. Global Goals in een bredere en historische context
3. Het World Economic Forum (WEF)
3.1. Partnerschappen met het World Economic Forum
3.2. The Forum of Young Global Leaders
3.3. Wat is de Vierde Industriële Revolutie?
3.4. Welke relatie heeft het World Economic Forum met de Global Goals?
3.5. Welk mandaat heeft het World Economic Forum?
3.6. Wat is de visie van het World Economic Forum?
4. Wereldwijde ontwikkelingen
4.1. Digital ID
4.2. Bezittingen
4.3. CO2-budget. 11
4.4. CBDC (Central Bank Digital Currency)
4.5. Corona en vaccinatiebewijzen
4.6. Smart Cities
4.7. Asielcrisis en migratiestromen
4.8. Stikstofcrisis. 15
4.9. Opkomst van Food Innovation Hubs
5. Democratie of mondiaal communisme?
1. Inleiding
Voor u ligt een beschouwing van de fractie van Solidair Oldenzaal op de Global Goals, ook wel Sustainable Development Goals genoemd. Op 21 november 2022 vond er een debat plaats in het politiek forum van de Oldenzaalse gemeenteraad over het zijn van een Global Goals-gemeente. Het debat is aangevraagd door de fractie van Solidair Oldenzaal. Een (weliswaar gekleurd) verslag van deze avond is terug te vinden op onze website.
Onze fractie werd in het debat gevraagd hoe wij tegen de Global Goals aankijken. Wij zijn van mening dat dit moeilijk in een debat is te verwoorden, omdat er daar maar een beperkte ruimte voor is. Er spelen vele ontwikkelingen in de wereld en er is bovendien veel achtergrondinformatie nodig om goed uit te kunnen leggen waarom wij vinden dat het zijn van een Global Goals-gemeente geen goed idee is voor Oldenzaal.
Daarom hebben wij besloten om een documentatie op te stellen, met verwijzingen naar bronnen en beschouwingen waarop wij onze visie op de Global Goals hebben gebaseerd. We gaan er vanuit dat dit meer inzichten biedt in wat de SDG’s inhouden, hoe deze doelstellingen zijn bepaald en waar en met wie deze doelstellingen worden besproken.
We hechten er tegelijkertijd waarde aan om te vermelden dat het een eerste aanzet is om de belangrijkste bezwaren bloot te kunnen leggen. We zijn ons er van bewust dat er nog veel meer ontwikkelingen gaande zijn die het absoluut verdienen om ook belicht te worden. Maar voor nu is er voor gekozen om het beperkt te houden tot de onderwerpen en het beantwoorden van vragen die wij belangrijk vinden.
We staan altijd open voor een open discussie over dit onderwerp.
De fractie van Solidair Oldenzaal
2. Wat zijn de Global Goals?
De Global Goals omvatten 17 doelstellingen die wereldwijd zijn gesteld door de Verenigde Naties. Honderd-drieënnegentig lidstaten van de Verenigde Naties hebben in 2015 de duurzaamheidsagenda 2015-2030 omarmd. Kortweg worden de 17 Global Goals ook wel SDG’s genoemd (Sutainable Development Goals). In tabel 1 zijn de 17 doelstellingen omschreven.
| Doelstelling |
Omschrijving |
| 1. |
Uitbannen van alle vormen van (extreme) armoede; |
| 2. |
Einde aan honger, zorgen voor voedselzekerheid en duurzame landbouw; |
| 3. |
Gezondheidszorg voor iedereen; |
| 4. |
Inclusief, gelijkwaardig en kwalitatief onderwijs voor iedereen |
| 5. |
Gelijke rechten voor mannen en vrouwen en empowerment van vrouwen en meisjes |
| 6. |
Schoon water en sanitaire voorzieningen voor iedereen |
| 7. |
Toegang tot betaalbare en duurzame energie voor iedereen |
| 8. |
Inclusieve, economische groei, werkgelegenheid en fatsoenlijk werk voor iedereen |
| 9. |
Infrastructuur voor duurzame industrialisatie |
| 10. |
Verminderen ongelijkheid binnen en tussen landen |
| 11. |
Maak steden veilig, veerkrachtig en duurzaam |
| 12. |
Duurzame consumptie en productie |
| 13. |
Aanpak klimaatverandering |
| 14. |
Beschermen en duurzaam gebruik van de oceanen en zeeën |
| 15. |
Beschermen van ecosystemen, bossen en biodiversiteit |
| 16. |
Bevorderen van veiligheid, publieke diensten en recht voor iedereen |
| 17. |
Versterken van het mondiaal partnerschap om doelen te bereiken |
Tabel 1: Global Goals
De Global Goals zijn een blauwdruk om wereldwijd voor vrede en welvaart te zorgen. De 17 doelen staan centraal voor alle landen die via de Verenigde Naties zich daaraan hebben gecommitteerd (dus ook Nederland). Belangrijk om te vermelden is dat het gaat om een wereldwijd partnerschap. De landen erkennen en onderschrijven met de SDG’s dat het beëindigen van armoede en andere wereldproblemen hand in hand moeten gaan met strategieën die de gezondheid verbeteren, de kwaliteit van het onderwijs verbetert, de ongelijkheid in de wereld vermindert, terwijl tegelijkertijd economische groei gestimuleerd wordt, klimaatverandering aangepakt wordt en er werk gemaakt wordt van behoud van kwaliteit van oceanen en bossen. Veel doelstellingen tegelijkertijd, waarbij dus gestreefd wordt naar een wereld waarbij de ene doelstelling niet – of zo min mogelijk – ten koste mag gaan van een andere doelstelling. De Verenigde Naties ziet Global Goal 1: – uitbannen van alle vormen van armoede – als belangrijkste doelstelling. Niemand mag in 2030 meer in armoede leven, althans, dat is het doel.
2.1. Subdoelen
Elke Global Goal kent subdoelen, zogenaamde targets. Zo kennen de zeventien Global Goals 169 subdoelen. Deze zijn hier te vinden.
2.2. Logo’s en brands
De Sustainable Development Goals worden op verschillende manieren geuit. Via pictogrammen, zoals in onderstaand figuur 1 is weergegeven, maar ook via het officiële ‘SDG-merkrichtlijn’ van de Verenigde Naties, zie figuren 2 en 3.
Figuur 1: Pictogrammen per Global Goal
Figuur 2: Officiële SDG-merkrichtlijn van de VN
Figuur 3: SDG-circle
Wat opvalt is de ronde SDG-cirkel die veel gebruikt wordt bij promotiedoeleinden. De gekleurde vakjes symboliseren de 17 doelstellingen. Kenmerkend aan een cirkel is de gelijkwaardigheid en het gesloten karakter. Vrij vertaald betekent de SDG-cirkel dat alle doelstellingen hand-in-hand met elkaar gaan en elkaar, al dan niet via andere doelstellingen, verbinden en versterken. Samen vormen ze een krachtige cirkel om alle wereldproblemen het hoofd te bieden.
2.3. Global Goals in een bredere en historische context
De Global Goals kunnen gezien worden als opvolger van eerder gemaakte afspraken, maar ook als allesomvattende kapstok van aanverwante VN-akkoorden. Er is geprobeerd een zo goed mogelijke context te geven en de belangrijkste akkoorden en afspraken op een rij te zetten.
Tabel 2: Akkoorden en afspraken in relatie tot de Global Goals
| Akkoorden/afspraken |
Jaar |
Tot |
Omschrijving |
| Agenda 21 |
1992 |
2002 |
verbeteren mensenlevens en bescherming van het milieu |
| VN-Millenium Development Goals (MDG’s) |
2000 |
2015 |
Acht doelstellingen, variërend van halveren armoede tot stoppen van het verspreiden van hiv/aids (voorloper SDG’s) |
| Verklaring van Johannesburg |
2002 |
N.v.t. |
Opvolger van Agenda 21 |
| Rio + 20 |
2012 |
2015 |
Afspraken gemaakt op de Conferentie van de Verenigde Naties over duurzame ontwikkeling, om een proces op gang te brengen om te komen tot SDG’s. Op de conferentie is verklaard dat de SDG’s beperkt moeten blijven in aantal, ambitieus moeten zijn en de doelstellingen moeten makkelijk te communiceren zijn. |
| Oprichting ‘Open Working Group on Sustainable Development Goals |
2013 |
N.v.t. |
Een oprichting van een werkgroep bestaande uit 30 leden van de Verenigde Naties om te komen tot SDG’s. |
| VN-akkoord SDG |
2015 |
2030 |
In september 2015 werd er een akkoord bereikt over de 17 Global Goals. |
| Addis Ababa Action Agenda van de VN |
2015 |
2030 |
Wereldwijde afspraken voor de financiering van duurzame ontwikkeling door alle financieringsstromen en financieel beleid af te stemmen op zowel economische-, sociale- als milieudoelstellingen. |
| VN-Klimaatakkoord van Parijs (onderdeel van het VN-klimaatverdrag) |
2016 |
2030 |
Akkoord om de opwarming van de aarde terug te dringen tot 1,5 á 2 graden Celcius. Voor de EU geldt een vermindering van 40% op de uitstoot van broeikasgassen. Nederland heeft nationaal een strengere doelstelling opgelegd: 49% minder CO2-uitstoot in 2030 in vergelijking met 1990 en 95% minder CO2-uitstoot in 2050. |
| VN-Global Pact On Migration, ook wel ‘Pact van Marrakesh’ genoemd. |
2018 |
N.v.t. |
Afspraken gemaakt tussen lidstaten om migratie voor iedereen mogelijk te maken. Gestreefd wordt om veilige, ordelijke en reguliere migratie te vergemakkelijken en tegelijkertijd incidentele, en de negatieve impact van, migratie te verminderen. |
| VN-Immunization Program 2030 |
2020 |
2030 |
Een wereldwijde agenda om iedereen in aanraking te laten komen met vaccinatie: leave no one behind. |
Zoals hierboven te zien worden er veel afspraken gemaakt tussen lidstaten van de Verenigde Naties om de wereld te verbeteren. Belangrijk om te vermelden is dat de World Health Organization (WHO) en bijvoorbeeld UNICEF ook deel uitmaken van de Verenigde Naties.
De SDG’s van de Verenigde Naties kunnen niet los gezien worden van andere VN-akkoorden die rond 2015 zijn afgesloten. In alle afspraken en akkoorden wordt nadrukkelijk benoemd dat de overheden de doelstellingen wensen te bereiken door de samenwerking te zoeken met maatschappelijke organisaties. Voor de verwezenlijking van de Agenda 2030 vereist het van verschillende sectoren en actoren inspanning om op een integrale manier samen te werken, door het bundelen van financiële middelen, kennis en expertise.
Global Goal 17 – Versterken van het mondiaal partnerschap om doelen te bereiken – moet bijdragen aan het behalen van de overige doelstellingen. Mondiale partnerschappen wordt als belangrijk instrument gezien voor het op gang brengen van kennis, expertise, technologieën en financiële middelen. De doelstelling stimuleert het aangaan van publiek-private samenwerking met maatschappelijke organisaties en andere belanghebbende organisaties. Partnerschappen kunnen zijdelings en kruislings ontstaan op vrijwillige basis. Het gaat dan om samenwerkingen tussen overheden, intergouvernementele organisaties (zoals de Verenigde Naties) en andere belanghebbenden. Het gaat dan om zogenaamde niet-gouvernementele-organisaties als bijvoorbeeld Greenpeace, WNF of Amnesty International.
Schematisch ziet de samenwerking er als volgt uit. Centraal in de samenwerking staat het behalen van de 17 SDG’s.
Figuur 4: samenwerking tussen overheid, NGO’s en intergouvernementele organisaties inzake Global Goals
3. Het World Economic Forum (WEF)
Op hun eigen website omschrijven ze zichzelf als een internationale organisatie voor Publiek-private-samenwerking. In het Forum komen de belangrijkste politieke, zakelijke, culturele en andere leiders bijeen om mondiale, regionale en industriële agenda’s vorm te geven.
Het World Economic Forum (WEF) werd in 1971 opgericht als een stichting zonder winstoogmerk en zetelt in Genève, Zwitserland. Oprichter van het WEF is Klaus Schwab, geboren in 1938 in Duitsland.
Het communiceert via haar website dat het onafhankelijk en onpartijdig is en het niet gebonden is aan enig belang. Het World Economic Forum moet als platform worden gezien waarop wereldproblemen besproken en bediscussieerd worden. Eens per jaar komt het World Economic Forum bijeen in Davos. Dit is een gesloten bijeenkomst, waarbij de meest invloedrijke personen op aarde aanwezig zijn. Op dit toneel worden belangrijke onderwerpen besproken zoals bijvoorbeeld beschreven is in de 17 Global Goals. De aard en het karakter van een organisatie van World Economic Forum, dat eens per jaar met invloedrijke personen en organisatie bijeenkomt, doet denken aan de Bilderberg Conferentie. Op de laatste WEF-meeting in Davos, in mei 2022, waren er 310 personen aanwezig. Naast de jaarlijkse bijeenkomst kent het WEF ook drie andere jaarlijkse bijeenkomsten, te weten:
– jaarlijkse bijeenkomst over innovatie, wetenschap en technologie;
– Global Future Councils in de Verenigde Arabische Emiraten voor het samenbrengen van toonaangevende kennisgemeenschappen;
– Industry Strategy Meeting, samenkomst om de agenda van de industrie te bepalen en om te onderzoeken hoe industrieën kunnen transformeren van het managen van veranderingen naar baanbrekende veranderingen.
Naast deze vier grote bijeenkomsten organiseert het WEF ook regionale bijeenkomsten en nationale strategiedagen om kwesties te bespreken die de regionale en lokale agenda raken. Hieruit blijkt dus dat het WEF niet alleen een platform is om op wereldschaal naar problemen te kijken, maar wordt er ook ingezoomd op regionale en lokale schaal. Dat roept de vraag op wie er allemaal aanschuiven bij deze bijeenkomsten en welke invloed de besprekingen hebben op de regionale en lokale agenda’s.
3.1. Partnerschappen met het World Economic Forum
Veel invloedrijke personen zijn aan het WEF verbonden, maar ook invloedrijke organisaties zoals banken, Unilever, Shell, Microsoft, Schiphol, Facebook, maar ook Big Pharma-bedrijven zoals Pfizer en AstraZeneca. Een overzicht van alle partners van het World Economic Forum is hier te vinden. Veel bestuurders uit Nederland zijn verbonden aan het WEF. Het gaat ook om bewindslieden uit ons kabinet. In tabel 3 is een overzicht gegeven van personen uit het kabinet die verbonden zijn aan het World Economic Forum.
Tabel 3: bewindslieden uit het kabinet die actief deelnemen aan het World Economic Forum
Ook veel burgemeesters en enkele wethouders uit Nederland zijn lid van het World Economic Forum. Dat is wat het WEF ook voorstaat. Het wil alle uitdagingen het hoofd bieden door bestuurders uit alle bestuurslagen aan zich te binden.
In Europa en de rest van de wereld zien we veel regeringsleiders die verbonden zijn aan het World Forum. Zij erkennen het gedachtegoed van het WEF en dragen dat ook uit.
Tabel 4: internationale leiders die actief deelnemen aan het World Economic Forum
* Dit zijn voorbeelden. Er zijn nog veel meer leiders in Europa die verbonden zijn aan het WEF.
3.2. The Forum of Young Global Leaders
The Forum of Young Global Leaders is in 2004 opgericht door Klaus Schwab, als onderdeel van het World Economic Forum. Het Forum van Young Global Leaders leidt jonge leiders voor de toekomst op. Door de jaren heen zijn er honderden Young Global Leaders opgeleid. Alleen al in 2022 verwelkomde het Forum 109 nieuwe Young Global Leaders. Het is de bedoeling opgeleid te worden volgens het gedachtegoed van het WEF. Uiteindelijk moeten deze mensen in de toekomst op sleutelposities in de maatschappij terecht komen.
3.3. Wat is de Vierde Industriële Revolutie?
De Vierde Industriële revolutie is een term dat de laatste jaren veel wordt gebruikt. Klaus Schwab schreef er ook een boek over. Maar wat houdt het in? Kortweg kan het omschreven worden als de samensmelting van de fysieke, biologische en digitale wereld. Te denken valt dan aan 3D-printing, genetische manipulatie en Kunstmatige Intelligentie. Het WEF, met in het bijzonder Klaus Schwab, ziet de komende jaren de Vierde Industriële Revolutie als een kans om de hedendaagse problematieken en crisissen het hoofd te bieden.
3.4. Welke relatie heeft het World Economic Forum met de Global Goals?
Het World Economic Forum is in 2019 een strategisch partnerschap aangegaan met de Verenigde Naties. Met het strategisch partnerschap heeft het World Economic Forum zich direct gecommitteerd aan de SDG’s. Dat is een interessant gegeven. Want met dit partnerschap wordt nadrukkelijk beoogd om het WEF als platform te laten fungeren om de Global Goals te bewerkstelligen. Eerder is inzichtelijk gemaakt dat politici, bestuurders, invloedrijke personen, het grootkapitaal en verschillende grote maatschappelijke organisaties direct verbonden zijn aan het WEF. Dat maakt de organisatiestructuur rondom de Global Goals als volgt:
Figuur 5: samenwerkingsverband om de Global Goals te behalen en de positie van het World Economic Forum
Het WEF vormt het platform om de uitdagingen van de Global Goals te bespreken. Het vormt het middelpunt in een samenwerking tussen overheden, NGO’s en intergouvernementele organisatie, zoals de VN.
3.5. Welk mandaat heeft het World Economic Forum?
Geen. Het WEF is een niet-gekozen en dus ondemocratische organisatie. Veel niet-gouvernementele organisaties zijn verbonden en denken mee over de toekomst van onze wereld. De leden van het WEF zijn ook niet democratisch gekozen voor de posities die zij in het WEF innemen. Er is dus geen mandaat vanuit de bevolking voor de denkwijze en handelen van het WEF. Ondertussen is wel zichtbaar geworden dat het WEF als platform dient waarop de Global Goals worden besproken en bediscussieerd. Ook worden er dus leiders voor de toekomst opgeleid. Deze mensen krijgen een globalistische en ondemocratische denkwijze en visie mee. Een denkwijze die vaak gepaard gaat met mondiaal denken en handelen. Plannen voor de toekomst zoals een Digital ID, een CO2-budget, CBDC (digitale euro) zien we in alle landen opkomen. Daarmee zien we een sterke parallel tussen de ideeën die via het WEF worden uitgedragen en de inhoud van besluitvorming op internationaal, nationaal en lokaal niveau.
3.6. Wat is de visie van het World Economic Forum?
Nu we weten dat het WEF een strategisch partnerschap is aangegaan met de Verenigde Naties en het WEF er naar streeft om oplossingen te vinden om de SDG’s te behalen, is het interessant om de visie van het World Economic Forum nader te bekijken. Op hun website zijn er tal van onderwerpen die de revue passeren, van circulaire economie tot gezondheid.
Een overkoepelend en belangrijk thema is ‘The Great Reset’. Het World Economic Forum ziet het ontstaan van de pandemie Covid-19, als een unieke kans om de bestaande financiële en sociaal-maatschappelijke structuren te ‘resetten’. Of het programma van The Great Reset nou goed of slecht is en welke agenda’s er achter zitten, gaat te ver om in dit document uiteen te zetten. Het is in ieder geval wel belangrijk genoeg om te vermelden dat dit een daadwerkelijk plan is van het World Economic Forum en dus gaat om het resetten van verschillende systemen, waaronder ons financiële systeem.
Parallel aan het programma van The Great Reset valt vaak de term Build Back Better. Onder deze term wordt verstaan het opnieuw herdefiniëren van kapitalisme en het opbouwen van een nieuw wereldwijd financieel systeem, waarbij de SDG’s als uitgangspunt worden gehanteerd. En daar is één opvallend aspect aan. We zien veel invloedrijke personen over de hele wereld dezelfde boodschap uitdragen. We zagen al eerder dat het WEF geen democratisch mandaat heeft, maar er ondertussen wel invloedrijke personen over de hele wereld (van leden van Koningshuizen tot politici) dezelfde boodschap uitdragen. En dat is opvallend. Er is dus één vertrekpunt, één visie en gedachtegoed, van mensen en organisaties op sleutelposities die allemaal dezelfde kant op kijken. Democratische legitimiteit ontbreekt echter. Reden om verder te kijken en uit te zoomen naar belangrijke ontwikkelingen die de wereld in z’n algemeenheid en Nederland in het bijzonder nu treffen.
4. Wereldwijde ontwikkelingen
4.1. Digital ID
Het WEF heeft de opvatting dat het creëren van een digitale identiteit het leven van mensen op aarde kan verbeteren. De Europese Commissie is inmiddels vergevorderd om een Europees digital ID te bewerkstelligen. In deze digitale wallet kunnen inwoners en bedrijven zich identificeren en kan men kiezen welke gegevens het wil delen. Het klinkt alsof het verkrijgen van een digital ID een vrijwilliger karakter heeft. Nog wel. Want de Europese Commissie heeft aan Follow the Money bevestigd dat de Europese corona-app een eerste versie is van wat zich kan ontwikkelen tot een volmaakte digital wallet.
De corona-app als voorloper van een structuur die ook voor andere doeleinden kan worden gebruikt, een interessante uitspraak. Want als we eens dieper op de materie ingaan, zien we in de hedendaagse praktijk al voorbeelden van identiteitsgegevens die gekoppeld kunnen worden aan zo’n digital ID. Neem bijvoorbeeld het paspoort. Sinds augustus 2021 wordt het Burgerservicenummer vervangen op het paspoort en ID-kaart door een QR-code. Deze QR-code kan gescand worden. De QR-code kan op verschillende manieren gebruikt worden. Het is daarmee met één scan makkelijk te koppelen aan het digital ID.
4.2. Bezittingen
Parellel aan deze ontwikkeling zien we ook de wens van de Europese Unie om een Europees Register op te zetten om al uw bezittingen centraal te registreren. Als voornaamste reden wordt genoemd het tegengaan van belastingontduiking en witwassing. Ondertussen krijgt de overheid steeds meer controle over uw gegevens en inzicht in persoonlijke en financiële gegevens.
Het algemeen gedachtegoed van het WEF is dat deelbezit de norm moet worden in de toekomst. De slogan You’ll own nothing and you will be happy” is inmiddels een bekende uitspraak van Klaus Schwab. Afgevraagd kan worden of dit gedachtegoed voor iedereen geldt.
4.3. CO2-budget
Maar daar blijft het niet bij. Ondertussen worden we warm gemaakt voor een CO2-budget. Een budget waarbij we de beschikking hebben over een bepaald aantal CO2-uitstoot-rechten. Dat betekent dat als over een bepaalde periode de maximale CO2-voetafdruk wordt behaald, daarna de vrijheid wordt afgepakt om bijvoorbeeld auto te rijden. Onlangs was Barbara Baarsma (lid van het WEF) daarmee in het nieuws. Barbara Baarsma is CEO van de Rabobank. Sidenote: de Rabobank is ook gelieerd aan het WEF.
Met het digital ID zien we dat er een mechanisme en structuur wordt opgetuigd die voor vele doeleinden kan worden gebruikt. In beginsel worden alleen de positieve kanten en het vrijwillige karakter benadrukt, maar dat kan veranderen.
4.4. CBDC (Central Bank Digital Currency)
De Europese Commissie werkt ondertussen aan een wetgevend kader voor de invoering van een digitale euro. De digitale euro moet gaan dienen als stabiele, gecentraliseerde, munt. De Europese Centrale Bank ziet alleen voordelen. Over de invoering ervan ontbreekt echter een democratisch besluit. Op maandag 7 november vond er een bijeenkomst plaats in Brussel over de invoering van de digitale euro. Grote afwezigen waren Europese volksvertegenwoordigers.
De CBDC legt echter ook alle financiële transacties bloot. Met de CBDC kan er niet meer anoniem betaald worden. Het is een programmeerbare munt, wat betekent dat het gekoppeld kan worden aan de Digital ID. En zo kan de munt ook gekoppeld worden aan gedrag. De munt kan bepaalde aankopen blokkeren, als de overheid vindt dat het niet bijdraagt aan een bepaalde doelstelling.
Koningin Máxima, die geen enkel mandaat van de bevolking heeft, bepleitte in Brussel als gezant van de Verenigde Naties, dat de digitale Euro noodzakelijk is met het oog op inclusiviteit en de mogelijkheid van gebruik van financiële diensten voor iedereen. Kijkend naar de Global Goals zien we dat de CBDC bijdraagt aan Global Goal 10 – Dring ongelijkheid in en tussen landen terug – en in het bijzonder subdoel 10.5 – De regulering en monitoring verbeteren van de globale financiële markten en instellingen en de implementatie versterken van dergelijke reguleringen.
De plannen voor een centraal register waar bezittingen worden geregistreerd, onder de noemer voorkomen van witwasserij, komt sterk overeen met Global Goal 16.5 – Op duurzame wijze komaf [= einde] maken met corruptie en omkoperij in al hun vormen.
De Global Goals worden gebruikt en gelegitimeerd om systemen op te tuigen waarbij er een verregaande controle op onze identiteit, bezittingen, betalingen en doen en laten plaatsvindt. Door al deze ontwikkelingen ontstaat er een machtig, ondemocratische, onzichtbare entiteit die een verregaande controle kan uitoefenen op onze levens en een verregaande inbreuk maakt op onze (ooit verworven) vrijheden.
4.5. Corona en vaccinatiebewijzen
De afgelopen drie jaar hebben we geleefd in een bijzondere tijd. Aan het begin van dit decennium ontstond er een wereldwijde pandemie, de corona-pandemie. Dit heeft veel teweeg gebracht in de maatschappij. Er is nog altijd geen consensus over het ontstaan van de pandemie. De ene theorie gaat uit van zoönose op een markt in Wuhan, de andere theorie zegt dat het virus is ‘ontsnapt’ uit het Wuhan Institute of Virology. Uit Wob-documenten (pagina 55 en verder) is gebleken dat Marion Koopmans internationale virologen adviseerde om te zwijgen over de mogelijkheid dat het virus is ontsnapt uit het lab.
Hoe het ook zij, de media heeft de afgelopen jaren genoeg gezegd en geschreven over de pandemie. Via de media werden verschillende deskundigen aan het woord gelaten over de pandemie en de daarna op de markt toegelaten vaccins. Andersdenkenden werden veelal verguisd, niet aan het woord gelaten of gecensureerd op social media. Een bijzondere ontwikkeling, helemaal in een vrije democratie als Nederland. Vergeten mag niet worden het hard neerslaan van vreedzame demonstranten en de willekeur van toestaan van demonstraties in corona-tijd. De Black Lives Matter-demonstratie op 1 juni 2020 op de Dam werd bijvoorbeeld door de burgemeester van Amsterdam te belangrijk gevonden.
De media is van sterke invloed geweest op de beeldvorming rondom de pandemie. Een inkijkje hoe een pandemie weggezet wordt in de media is hier te vinden: how to sell a pandemic?
Nederland verkeerde een tijd lang in angst over het corona-virus. Angst is echter een slechte raadgever. Een algemeen aanvaard gegeven is dat angst het rationeel denken onderdrukt. Daar kan gebruik van worden gemaakt. We zagen dat er werd ingespeeld op het veiligheidsgevoel van de mens door het aanbieden van een corona-vaccinatiebewijs-app. Wie een groen vinkje had, en zich dus had laten vaccineren, mocht naar binnen bij eetgelegenheden, voetbalstadions, cafés en theaters. De gedachte achter de app was dat door vaccinatie er geen transmissie meer kon plaatsvinden tussen personen en dat je dus ‘veilig’ ergens naar binnen kon gaan. Dansen met Janssen bleek echter een enorme misser en ondertussen kan ook de vraag gesteld worden of de QR-app echt heeft geholpen in de afname van het aantal besmettingen.
Ondertussen is er wel een systeem opgetuigd waarop er controle kan plaatsvinden over een grote groep mensen. De bevolking heeft kennis gemaakt met een dergelijk systeem en het in grote getalen omarmd. Winst dus om een dergelijk systeem voor eventuele andere doeleinden te gebruiken. Daarnaast kunnen de voorwaarden van dit systeem van tijd tot tijd veranderen, en ook daar is ervaring mee opgedaan. Ondertussen gaat het wel om een serieus uitgerold systeem dat onbewust grote groepen mensen beïnvloedt in gedrag en te maken keuzes. In potentie een macht- en controlemiddel.
Uitzoomend naar de pandemie-situatie werden er door de jaren heen meerdere beïnvloedingstechnieken ingezet om de maatschappij een bepaalde denkwijze op te leggen. Neuro-linguïstisch programmeren is daar een goed voorbeeld van, een techniek die veel gebruikt is tijdens de vaccinatiecampagne.
Maar wat heeft dit met de Global Goals te maken? Het is eerst belangrijk om een aantal feiten op een rij te zetten. Allereerst is er de link tussen alle belangrijke spelers in de pandemie en het World Economic Forum, het platform dat de Global Goals vormgeeft en uitrolt. Vaccins-ontwikkelaars AstraZeneca, Pfizer en Johnsson & Johnsson zijn bijvoorbeeld verbonden aan het WEF. Daarnaast heeft Bill Gates zich de afgelopen jaren niet onbetuigd gelaten in de wereldwijde ontwikkeling van vaccins. Hij is tevens de aanjager van Immunization Agenda 2030 dat in 2020 is ondertekend. De agenda is de opvolger van de Global Vaccine Action Plan 2011-2020 (GVAP). Bill Gates is met zijn foundation tevens een aanjager en donateur voor het bereiken van de SDG’s. Ondertussen vinden er voorbereidingen plaats om de Wet publieke gezondheid te wijzigen om regels te kunnen stellen voor een acute en ernstige noodsituatie. Wat die regels zijn is nog niet geheel duidelijk, maar het heeft er alle schijn van dat dit regels zijn voor verplichte vaccinatie.
Wat heeft dit allemaal met elkaar te maken? Er is wederom een sterke link met het ondemocratische WEF. Via dat platform wordt een (op het eerste oog goedbedoelde) mondiale immunisatie-agenda uitgerold via de SDG’s om de hele wereld te kunnen vaccineren. Legitimatie vindt plaats onder target 3.8 – Zorgen voor een universele ziekteverzekering, met inbegrip van de bescherming tegen financiële risico’s, toegang tot kwaliteitsvolle essentiële gezondheidszorgdiensten en toegang tot de veilige, doeltreffende, kwaliteitsvolle en betaalbare essentiële geneesmiddelen en vaccins voor iedereen.
Maar wat is nou het probleem van vaccineren op mondiale schaal en het beschikbaar stellen van vaccins voor iedereen? Dat heeft alles te maken met het gedachtegoed van het WEF. Waar de wereld nu draait om internet of things (internetverbinding tussen apparaten) ziet het WEF de corona-pandemie als een kans om te transformeren naar internet of bodies. Dit houdt in dat er een verbinding ontstaat tussen lichamen en apparaten waarbij er allerlei soorten gegevens kunnen worden verzameld. Het verzamelen van gegevens gebeurt door het implanteren van apparaten (of chips) in het lichaam. Zo ontstaat een internet of bodies-system. Historicus en futuroloog Yuval Noah Harari, ook verbonden aan het WEF, onderschrijft het idee dat de technologie in de nabije toekomst zover kan reiken dat een mens door internet of bodies gehackt kan worden. Internet of bodies zorgt voor veel meer mogelijkheden. Dit past in de filosofie van het transhumanisme. Transhumanisme houdt de overtuiging in dat de evolutie van de hedendaagse mens geholpen moet worden door de toepassing van technologie. Harari waarschuwt de wereld dat dit kan leiden tot het ontstaan van een nutteloze klasse, datakolonialisme en digitale slavernij.
Klaus Schwab ziet echter veel voordelen bij transhumanisme en internet of bodies. Zoals eerder benoemd ziet het WEF kansen en mogelijkheden voor een Vierde Industriële Revolutie. Volgens hem verandert dit onze identiteit voorgoed. Kansen worden gezien in de opkomst van Smart Traffics, Smart Governance en Smart Cities.
Terug naar de Immunization Agenda 2030. We zien een sterke beweging via de SDG’s (target 3.8) naar het mogelijk maken van het ‘immuniseren’ van de wereldbevolking. Deze immunisatiedrang is een ideale basis om de Vierde Industriële Revolutie vorm te geven. Want wil deze Revolutie slagen dan zullen zoveel mogelijk mensen op aarde mee moeten doen.
4.6. Smart Cities
Een Smart City, in het Nederlands ook wel slimme stad genoemd. In de breedste zin van het woord kan het omschreven worden als informatietechnologie in steden verbinden aan internet of things. We zien het nu terug komen in het monitoren van bezoekersstromen, slimme parkeermeters, automatische verkeerstellingen, scannen van kentekens, technologie om de parkeerdruk te meten, camerasystemen, et cetera. Maar daarmee staat het concept Smart City nog maar in de kinderschoenen. Smart City past naadloos in Global Goal 11 – Maak steden veilig, veerkrachtig en duurzaam -. Apeldoorn profileert zich inmiddels al als Smart City-gemeente.
De Vierde Industriële Revolutie gaat verder dan alleen het verbinden van informatietechnologie aan internet of things. Het is uiteindelijk de bedoeling om ook via internet of bodies de stad te transformeren en duurzaam te maken: “our future depends on being connected”. In China zien we al dat mensen in steden worden gemonitord. Ben je in de buurt geweest van iemand die besmet is met een bepaald virus (volgens de maatstaven van de overheid)? Dan vervallen alle rechten om te reizen met het openbaar vervoer. Heeft u vorige week gevlogen en de afgelopen dagen ook nog eens kiwi’s gekocht uit Nieuw-Zeeland? Dan is uw CO2-voetafdruk te hoog en kunt u, al dan niet tijdelijk, geen gebruik maken van de gecentraliseerde digitale euro. Een sociaal kredietsysteem, waarbij goed gedrag wordt beloond en afwijkend gedrag naar de maatstaven van de overheid wordt afgestraft. Ondertussen zijn we onze vrijheden en privacy kwijt. De overheid kan met dit systeem bepalen wat goed of fout is.
Een Smart City via Internet of Bodies gaat nog een stap verder. Want in dat geval is de mens programmeerbaar op afstand ‘ten behoeve van het behalen van duurzame doelen (bijvoorbeeld de SDG’s). Mocht dat realiteit worden dan is er geen sprake meer van een eigen wil. We verliezen daarmee ook onze identiteit. Van onze cultuur is dan ook weinig meer over.
4.7. Asielcrisis en migratiestromen
In 2018 werd het ‘Pact van Marrakesh’ ondertekend, officieel de Internationale Overeenkomst voor Veilige, Ordelijke en Reguliere Migratie. Dit pact, ondertekend door de 193 lidstaten van de Verenigde Naties, moet zorgen voor het bevorderen van reguliere migratiestromen en het zoveel mogelijk beperken van incidentele migratiestromen. Dat is opvallend. Want het betekent niets minder dan dat het voor iedereen mogelijk moet zijn om te migreren. Landen moeten onderling deze grondhouding stimuleren en de faciliteiten mogelijk maken. Hoewel het pact niet juridisch bindend is, is de afspraak niet voor niets gemaakt. Het betekent in ieder geval een inspanningsverplichting voor alle lidstaten om zich aan het pact te houden.
Wat opvallend is aan het pact, is dat het niet gaat om het ordentelijk laten verlopen van migratiestromen voor mensen die het echt nodig hebben, door bijvoorbeeld oorlogen, honger of natuurrampen. Het betekent het stimuleren en bevorderen van migratiestromen in algemene zin (regulier). The International Organization for Migration (IOM), sinds 2016 onderdeel van de Verenigde Naties, onderschrijft dat het Pact direct bijdraagt aan SDG-target 10.7 – Een ordelijke, veilige, regelmatige en verantwoordelijke migratie en mobiliteit van mensen mogelijk maken, ook via de implementatie van geplande en degelijk beheerde migratiebeleidslijnen. -. Het pact draagt volgens het IOM tevens bij aan de SDG’s 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12, 13, 14, 16 en 17.
Daarmee heeft het Migratie-pact echt een doel. Niet het primaire doel om vluchtelingen op te vangen, maar het doel om bij te kunnen dragen aan de SDG’s. Daarmee komt de asielcrisis in een ander licht te staan. Het algemeen aanvaard denken dat de asielcrisis een fenomeen of gebeurtenis is dat spontaan op ons afkomt en waar we tijdelijk een oplossing voor moeten vinden is grotendeels een misvatting. De migratiestromen worden actief bevorderd en hebben nu zijn uitwerking in alle landen. Door controle te houden over migratiestromen en dit in alle landen te bevorderen kunnen mensen worden bereikt die normaal moeilijk te bereiken zijn of in hun eigen omstandigheden geen toegang krijgen tot technologie. Dat versimpelt het behalen van Agenda 2030. Leave no one behind.
4.8. Stikstofcrisis
Nederlanders, en met name agrariërs, leven al jaren in onzekerheid over de stikstofproblematiek. De stikstofcrisis is ontstaan doordat de rechter heeft bepaald dat er bij vergunningverlening onvoldoende rekening wordt gehouden met de uitstoot van stikstof en de depositie in Natura2000-gebieden. Nederland kent 162 Natura2000-gebieden, grotere en kleinere gebieden versnipperd over Nederland. De natuur moet koste wat kost beschermd worden, is de algemene tendens. De discussie in welke mate stikstof slecht is voor de natuur wordt even buiten beschouwing gelaten.
Waar het om gaat is dat deze crisis is gebruikt om maatregelen door te voeren die vooral de gewone mens treft. We mochten ineens maar maximaal 100 km/uur rijden en alle aanvragen omgevingsvergunningen voor het bouwen van woningen werden onderworpen aan strengere stikstofberekeningen. Ondertussen is het zover dat zelfs culturele activiteiten moeten lijden onder de crisis. Ons traditionele paasvuur kan wellicht geen doorgang vinden of dooft langzaam uit. Of carnavalsoptochten nog doorgang kunnen vinden is zeer de vraag. En zo staat het voortbestaan van onze cultuur en tradities onder druk. En die druk ontstaat door de doelstelling om het milieu te beschermen.
We zien daarmee een sterke parallel met de SDG’s, waarbij de ene doelstelling niet – of zo min mogelijk – de andere doelstelling mag bijten. Doelstellingen moeten hand in hand blijven gaan. Van een spontane, ongedwongen wereld waarin weleens iets niet helemaal past binnen de gestelde doelen is dan geen sprake meer.
Om de stikstofcrisis te beteugelen ziet het kabinet als oplossing om boeren te onteigenen om zo stikstofruimte te creëren voor woningbouw en andere doelstellingen. Ondertussen blijven de grootste stikstofuitstoters, zoals luchthavens en zware bedrijvigheid, buiten schot.
4.9. Opkomst van Food Innovation Hubs
Ondertussen vindt er een opmerkelijke ontwikkeling plaats dat nauwelijks aandacht krijgt. Het WEF is van mening dat er een transformatie van voedselsytemen moet plaatsvinden. Om deze voedselsystemen te innoveren en vorm te geven worden zogeheten Food Innovation Hubs uitgerold. Volgens het WEF zijn er schaalbare innovaties nodig die passen bij de regionale omstandigheden. Food Innovation Hubs produceren, in samenwerking met verschillende partijen, voedsel en dragen zorg voor de verspreiding. Het moet daarmee direct bijdragen aan SDG 2- Einde aan honger, zorgen voor voedselzekerheid en duurzame landbouw. Om deze Food Innovation Hubs over de hele wereld uit te rollen is er een mondiale coördinatie noodzakelijk. De Global Coordinating Secretariat (GCS) vindt plaats vanuit de Foodvalley Wageningen.
Bijna geruisloos vindt deze ontwikkeling plaats. Hoe mooi het ook verpakt wordt, de kale waarheid is ook dat het WEF dus een zeer grote vinger in de pap heeft als het gaat om ons voedselsysteem. Het heeft met de Food Innovation Hubs en de wereldwijde coördinatie zowel het beheer over de productie van voedsel als over het verspreiden van voedsel: heb controle over het voedselsysteem en heb controle over de mensheid.
5. Democratie of mondiaal communisme?
Verschillende onderwerpen zijn de revue gepasseerd. Ons geld, onze bezittingen, de koppeling van internet of bodies met hedendaagse ontwikkelingen, crisissen en tot slot de toekomst van ons voedselsysteem. Laat geld, bezittingen, gezondheid, emoties, een eigen wil en niet geheel onbelangrijk, voedsel, nou net de dingen zijn die ons leven de moeite waard maken. Het zijn de zaken waar wij ons geluk aan ontlenen. Juist op die terreinen zien we dat de SDG’s diep ingrijpen en ons leven daarop beïnvloeden.
We zien een beweging waarop er een verregaande controle uitgevoerd wordt op al deze terreinen. Een beweging die geen democratische grondslag kent. Alleen dat feit al maakt het zeer twijfelachtig of we in de toekomst nog van een democratie kunnen spreken. Uit Wob-documenten, vrijgegeven door de Rijksoverheid, blijkt dat het WEF in Nederland op zoek is naar een eigen entiteit.
Het kenmerk van communisme is dat iedereen min of meer gelijk is en dat alle producten en diensten door de staat worden beheerst en verdeeld. Met de Food Innovation Hubs van het WEF wordt het voedselsysteem overgenomen en beheerd. Ook zien we dat het grootkapitaal op de wereld sterk verbonden is aan het WEF. Dit grootkapitaal beïnvloedt dus mede de marktwerking.
Gelijkopgaand met deze constatering zien we dat het MKB het de laatste jaren enorm moeilijk heeft, door lockdowns en de laatste tijd door de alsmaar stijgende energieprijzen en inflatie. Op het moment dat het MKB verdwijnt kan het grootkapitaal uiteindelijk de marktruimte overnemen. Een stap dichter bij de beheersing van de markt en het monopolie op de verdeling van grondstoffen, diensten, goederen en uiteindelijk ook arbeid. In dit geval heeft echter niet de staat de middelen in handen, maar gaat het om het alsmaar machtiger wordende World Economic Forum.
